Αυτά που μας έδειξε η Βασίλισσα με τον Παναθηναϊκό ήταν άκρως ενθαρρυντικά, εφόσον υπάρχει συνέπεια και βελτίωση λεπτομερειών στην συνέχεια.
Γράφει ο Γιάννης Σηφάκης
Δεν περιμέναμε τον αγώνα με τον Παναθηναϊκό για να μάθουμε τα προτερήματα και τα μειονεκτήματα της ΑΕΚ. Γνωρίζαμε εκ των προτέρων την αργή ανάπτυξη, τα αργά πόδια στην περιφέρεια, το έλλειμμα αθλητικότητας στις θέσεις των φόργουορντ, καθώς επίσης και τα κενά στο ρόστερ, υπολογίζοντας τις απουσίες των Ζήση, Κατσίβελη και Σλότερ.
Κι όμως, η αποδεκατισμένη ΑΕΚ έχει και το βάθος, και την ποιότητα προκειμένου να βγάλει αυτά που θέλει στο παρκέ και να διεκδικήσει ένα θετικό αποτέλεσμα, απέναντι σε μία ομάδα υψηλού επιπέδου όπως ο Παναθηναϊκός.
Η ΑΕΚ έκανε ένα καλό παιχνίδι από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό του ντέρμπι της Basket League. Δίχως να ρισκάρει, πήγε σε ασφαλείς επιλογές στην επίθεσή της, ενώ έκανε ένα σχετικά καλό αμυντικό παιχνίδι, με τον αντίπαλο να βρίσκει πόντους είτε από τυχερά μακρινά σουτ, είτε από δεύτερες ευκαιρίες εξαιτίας των πολλαπλών επιθετικών ριμπάουντ που μάζεψε.
Ήταν λογικό ότι για να καταφέρει να ματσάρει μία τόσο δυνατή ομάδα, η Βασίλισσα θα έπρεπε να βασιστεί κι εκείνη στα δικά της καλά στοιχεία, όπως είναι η οργάνωση, ο έλεγχος του αγώνα και η ατομική ποιότητα συγκεκριμένων μονάδων.
Με λίγη παραπάνω τύχη, οι άστοχες προσπάθειες των τελευταίων λίγων λεπτών θα ήταν επιτυχημένες και τώρα θα μιλούσαμε ενδεχομένως και για ένα τελείως διαφορετικό αποτέλεσμα.
Επειδή όμως τα αποτελέσματα μετράνε, ειδικά για ένα σύνολο που θέλει να κάνει πρωταθλητισμό, η Βασίλισσα θα πρέπει να παραβλέψει τα θετικά και να αφοσιωθεί εντατικά στα αρνητικά, τα οποία και πρέπει να διορθώσει.
Η αντίδραση στα επιθετικά ξεσπάσματα του αντιπάλου ήταν καλή, όμως έπρεπε να ελεγχθούν καλύτερα οι χώροι κάτω από τις δύο ρακέτες, εκεί όπου ο Παναθηναϊκός με τρία ψηλά κορμιά «καθάρισε» σχεδόν τα πάντα.
Παπαπέτρου, Μήτογλου και Παπαγιάννης στις θέσεις «3», «4» και «5» τράβηξαν όλο το κουπί για να μπορέσουν να βγουν νικητές στις προσωπικές μονομαχίες και σε πολλά σημεία το κατάφεραν.
Από ‘κει και πέρα, η ΑΕΚ κατάφερε να βρει τα κουμπιά του Νέντοβιτς στο δεύτερο κυρίως ημίχρονο και δεν του έδωσε τον χώρο που χρειάζεται. Δυστυχώς όμως, ο Παναθηναϊκός ευστόχησε σε όλα τα κρίσιμα σουτ που δοκίμασε, ενώ αντιθέτως η ΑΕΚ δεν σκόραρε σε καμία τέτοια προσπάθεια.
Εάν συμπεριλάβουμε και τις άστοχες βολές που κοντεύουν να καταντήσουν ανέκδοτο για την ΑΕΚ, μία ομάδα με τόση εμπειρία και ποιότητα, δεν είναι δύσκολο για κάποιον να αντιληφθεί σε ποιους τομείς πρέπει να αλλαχθούν στοιχεία του παιχνιδιού της ώστε να γίνει καλύτερη στη συνέχεια.
Αυτό που πρέπει να κρατήσει η Βασίλισσα από το ντέρμπι είναι η σωστή προσέγγιση στο κλείσιμο του παιχνιδιού, αντιθέτως εάν δεν της... βγήκε. Η ΑΕΚ δεν ταράχθηκε, ούτε προέβη σε σπασμωδικές κινήσεις. Έπαιξε το μπάσκετ που ξέρει και έλεγξε το παιχνίδι σε μεγάλο βαθμό στο τελευταίο δεκάλεπτο.
Επέτρεψε στον αντίπαλο να σκοράρει μόνο 13 πόντους από μακρινά σουτ (τυχερές προσπάθειες) και βολές, όταν εκείνη έχασε πάμπολλες ευκαιρίες για περισσότερους πόντους, είτε με μακρινά σουτ, είτε με λέι-απ, είτε με βολές.
Ελαφρώς πιο εύστοχοι να ήταν οι παίκτες της Βασίλισσας, θα βλέπαμε ένα ακόμη πιο ενδιαφέρον παιχνίδι. Κι όλα αυτά, όπως γράφτηκε και παραπάνω, δίχως τρεις βασικούς παίκτες.
ΥΓ: Η πλήρης ΑΕΚ μπορεί να φτάσει ψηλά και να διεκδικήσει κάθε στόχο που έχει θέσει. Κανείς δεν ξέρει εάν στο τέλος τα καταφέρει, εξάλλου καμία ομάδα δεν έχει συμβόλαιο με την επιτυχία. Όταν όμως η ομάδα παρουσιάζει σωστές αρχές στο παιχνίδι της και βελτιώνει τα λάθη της, είναι σίγουρο ότι θα δικαιωθεί...
Comments