Η ΑΕΚ στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό μπήκε αν όχι φοβισμένα, τότε σίγουρα “μαγκωμένα”, αν μου επιτρέπεται ο χαρακτηρισμός. Σε ένα ματς που όλοι μας περιμέναμε να δούμε από το πρώτο λεπτό να ξεκινάει κυριαρχικά και να κλείνει τον Ολυμπιακό στα καρέ του, στέλνοντας μήνυμα ότι “απόψε εμείς θα πάρουμε το ματς”, αυτό δεν έγινε.
Γράφει ο Κώστας Φούσκας
Και οι δύο ομάδες ξεκίνησαν στον αγώνα με το 4-2-3-1 και στο μεγαλύτερο μέρος του η μια εξουδετέρωσε τα ατού της άλλης. Με ένα κέντρο γεμάτο από παίχτες, δεν είναι εύκολο να κάνεις πολλά πράγματα είναι η αλήθεια, για αυτό και αν κάτι θα κρινόταν, θα κρινόταν από κάποιο χοντρό λάθος τακτικής, από τα άκρα ή από κάποιο στημένο, όπως και έγινε. Πάω κατευθείαν στο ψητό, για να μην κουράζω, χρησιμοποιώντας δύο φάσεις ως παραδείγματα από το χθεσινό παιχνίδι, το οποίο έχουμε ακόμα φρέσκο στο μυαλό μας.
Καταρχάς, να αναφέρω πως ήμουν από τους πρώτους που έβγαλα το καπέλο στον Τσιντώτα, όταν στο 95’ μέσα στην Αυστρία, βγήκε στο ύψος της μεγάλης περιοχής και γράπωσε την μπάλα, όταν έκαιγε, στέλνοντάς μας στα ουράνια και τους αντιπάλους για τσάι. Το παιδί όμως φαίνεται πως έχει πολλές αδυναμίες ακόμα, τις οποίες πρέπει να δουλέψει για να θεωρηθεί πρώτος τερματοφύλακας για την ΑΕΚ της Αγιάς Σοφιάς. Θεωρώ πως και ο ίδιος και ο Μιχαηλίδης το βλέπουν αυτό και δουλεύουν καθημερινά για την βελτίωσή του. Πείτε μου, όμως ειλικρινά, τι νιώσατε στην φάση που του επιστρέφεται η μπάλα (κακώς για μένα εκεί), κάνει κοντρόλ, του φεύγει η μπάλα με δύο αντιπάλους μπροστά του και για να σώσει την κατάσταση, κάνει προβολή και πάει πάλι σε αντίπαλο; Μη μου πείτε πως δεν νιώσατε ένα τσίμπημα στην καρδιά, γιατί δεν θα σας πιστέψω! Η ΑΕΚ θέλει οπωσδήποτε έναν τερματοφύλακα επιπέδου. Δεν ξέρω αν θα λέγεται Σορεντίνο ή Ρομπέρτο. Ας βρει έναν, που να είναι καλός με την μπάλα στα ποδιά, μιας και στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, ο τερματοφύλακας παίζει σημαντικότατο ρόλο στην ανάπτυξη του παιχνιδιού. Ας βρει έναν τερματοφύλακα που θα μπορεί να βγαίνει εκτός εστίας του με άνεση και να καθαρίζει τις φάσεις. Δέχομαι και κατανοώ πως η σχέση τερματοφύλακα-άμυνας είναι μια σχέση αμφίδρομη και αλληλεπιδραστική, για αυτό και φέτος δεν ρίχνω όλο το άδικο στον Τσιντώντα. Όταν βλέπει τι άμυνα έχει μπροστά του δυσκολεύεται να αποδώσει και αυτός.
Δεν επιτρέπεται δεξιό μπακ, και δη της εθνικής, με εμπειρίες και παραστάσεις πια, να κάνει τέτοιο λάθος. Ναι, στον Μπακάκη αναφέρομαι. Καλώς κακώς η θέση του δεξιού μπακ έχει ένα βασικό πλεονέκτημα. Έχει τη δυνατότητα, όταν η μπάλα δεν παίζεται από την πλευρά του, να συγκλίνει προς το κέντρο για βοήθεια στα στόπερ, αλλά πολύ περισσότερο να ελέγχει τι γίνεται αριστερά του (να ακολουθεί τα στόπερ στα τεχνητά οφσάιτ κτλ). Όταν, όμως, βλέπεις δύο στόπερ να είναι μπροστά από το αντίπαλο χαφ, το οποίο είναι εκτός περιοχής, δεν πας κι εσύ εκεί ΑΦΗΝΩΝΤΑΣ τον παίχτη που είναι στην πλευρά σου ΑΚΑΛΥΠΤΟ. ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΥΤΟ! Το ξέρει και ο ίδιος ο Μπακάκης, είμαι σίγουρος. Ο Μπουχαλάκης το είδε αυτό, μιας και από τη θέση του “βλέπει” γήπεδο, είδε ακάλυπτο τον Βρουσάι και τα υπόλοιπα είναι ιστορία. 0-1 και τρεχάτε ποδαράκια μου. Μάλιστα, όλα τα παραπάνω φαίνονται χαρακτηριστικά και στις παρατηρήσεις του Νεντελτσιάρου προς τον Μπακάκη. “Τι κάνεις εδώ, αφού είμαστε ήδη δύο; Ήρθες κι εσύ και άφησες ελεύθερο τον παίχτη σου!”
Μετά το γκολ η ΑΕΚ με την πλάτη στον τοίχο, τα έπαιξε, προφανώς, όλα για όλα. Παρότι, ο Καρέρα άργησε να αντιδράσει στην αλλαγή του συστήματος από τον Μάρτινς σε 4-3-3, κάτι που το πλήρωσε ακριβά, βγήκε μπροστά κυνήγησε το γκολ, πιο σθεναρά και η τραγική άμυνα του Ολυμπιακού, άρχισε να προβληματίζεται.
Ανοίγω παρένθεση. Κατά τη γνώμη μου η άμυνα του Ολυμπιακού είναι υπερεκτιμημένη. Καλή, αλλά όχι άτρωτη όπως την παρουσιάζουν, αλλά και φαίνεται από τα στατιστικά, προς το παρόν. Απλά, κι εσύ, πρέπει να της επιτεθείς έξυπνα και να την πιέζεις συνέχεια για να μην μεταφέρεται εύκολα η μπάλα στα χαφ τους. Να μην παίζεις συνέχεια με ψηλές μπαλιές και να έχεις την μπάλα, όσο το δυνατόν κάτω (την έχεις την ποιότητα) και να πλησιάζεις με συνδυασμούς. Με τα δύο στόπερ τους (άνετα συμπλήρωναν τα οικογενειακά διπλά στην μπασκετική ομάδα του Ολυμπιακού), δεν μπορείς να κάνεις πολλά στους αιθέρες. Εκτός αν κάνουν και αυτοί κάποιο λάθος, όπως χαρακτηριστικά έγινε στη φάση της ισοφάρισης του Σιμόες από εκτέλεση κόρνερ του Γκαρσία. Κλείνω την παρένθεση.
Πολύ μικρή αναφορά στον σκόρερ και εκ των αρχηγών της ομάδας. Ο Σιμόες είναι ένας παρεξηγημένος παίχτης, με συγκεκριμένα καλά στοιχεία στο παιχνίδι του. Παίζει πάντα με πάθος και τρέχει ασταμάτητα. Δε νοείται στα ντέρμπι, τουλάχιστον, να μην ξεκινάει στην ενδεκάδα. Το σταματάω άκομψα εδώ, γιατί είναι κάτι που θα το αναλύσουμε σε μελλοντικό άρθρο, όπως και για κάποιους συγκεκριμένους παίχτες του φετινού ρόστερ, όταν ηρεμήσουμε λίγο από τα παιχνίδια της ομάδας και θα έχουμε καθαρότερο μυαλό. Δεν μπορώ όμως να μην σημειώσω τις αρχηγικές δηλώσεις του και την αγάπή του προς την ομάδα, η οποία δεν πιστεύω ότι αμφισβητείται από κάποιον.
Κλείνοντας να πω το εξής: Η ΑΕΚ σε λίγες μέρες (πλησιάζει το εκτός έδρας παιχνίδι με τον Ολυμπιακό, αλλά και το εξ αναβολής παιχνίδι με τον Άρη στη Θεσσαλονίκη) θα αποδείξει αν η χθεσινή εμφάνιση ήταν τυχαία ή σιγά σιγά αρχίζει να βρίσκει και πάλι τα πατήματά της, αλλά κυρίως τη χημεία και το τσαγανό της. Για μένα (το έχω ξαναπεί) έχει ρόστερ για να χτυπήσει το πρωτάθλημα. Αρκεί να το πιστέψει πρώτα από όλους η ίδια.
Υ.Γ. Δημήτρη Μελισσανίδη ευτυχώς που έδωσες εντολή για άμεση επιδιόρθωση του ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΥ αγωνιστικού χώρου του ΟΑΚΑ, γιατί θα αναγκαζόμασταν άμεσα να μάθουμε ορολογίες του καλλιτεχνικού πατινάζ, όπως “σάλχο” και “toe loop”. Άιντε να ολοκληρωθεί η ομορφότερη γηπεδάρα του κόσμου…
Comments