Ο Γιάννης Σηφάκης κάνει... ντεμπούτο στο AEK VIEW και σχολιάζει την έως τώρα πορεία της ΑΕΚ σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Μπορεί να μην έχει περάσει πολύς καιρός μετά την εκκίνηση της εφετινής σεζόν, σε μία ομολογουμένως ταραχώδη χρονιά για τον παγκόσμιο αθλητισμό, όμως η Βασίλισσα ήδη έχει καταφέρει να δώσει συνολικά οκτώ επίσημους αγώνες για Basket League και Basketball Champions League.
Κι όχι μόνον αυτό, αλλά κατάφερε να κερδίσει όλους τους αντιπάλους της, όσο εύκολοι ή δύσκολοι έμοιαζαν στα... χαρτιά.
Το ρεκόρ που σημείωσε και συνεχίζει να διατηρεί, το 8-0, είναι αποτέλεσμα πολλών παραγόντων. Κυρίως όμως, δείχνει να είναι αποτέλεσμα του ίδιου της του προπονητή, του Ηλία Παπαθεοδώρου, ο οποίος όσο κι αν δεν άρεσε σε κάποιους πέρυσι (και εξακολουθεί να μην αρέσει), είναι αυτός που κάνει σωστά τη δουλειά και πάει την ομάδα ένα βήμα πιο μπροστά.
Αυτό εξάλλου είναι και το ζητούμενο στις ομάδες, είτε μιλάμε για μπάσκετ, είτε για ποδόσφαιρο, είτε και για χάντμπολ. Να πηγαίνει η ομάδα πιο μπροστά προκειμένου να έχει συνέχεια και ανοδική πορεία.
Η Βασίλισσα λοιπόν δείχνει να κάνει κάποια πράγματα σωστά στην πορεία της προς την κορυφή.
Αρχικά, έχει καταφέρει να ενισχύσει τον ελληνικό κορμό της. Με Γκίκα, Ζήση, Κατσίβελη, Μωραΐτη, Γιάνκοβιτς, Ρογκαβόπουλο, Χρυσικόπουλο, Μαυροειδή και Γόντικα, διαθέτει μία πλειάδα αθλητών με ταλέντο και εμπειρία, με διαφορετικά στοιχεία αλλά άκρως απαραίτητα για την συνοχή μίας ομάδας.
Η ενίσχυση του ελληνικού κορμού θυμίζω πως ήταν το μεγάλο ζητούμενο του Ηλία Παπαθεοδώρου όταν είχε έρθει στην ΑΕΚ και το ανέφερε ως νούμερο ένα στόχο του.
Επιπλέον, έχει καταφέρει να προσελκύσει ξένους παίκτες διαφοράς. Με Λάνγκφορντ, Λοτζέσκι, Μασιούλις, Μορέιρα και Σλότερ, η Βασίλισσα τον τελευταίο χρόνο έχει προσθέσει μπόλικη εμπειρία στο ρόστερ της.
Ίσως να «πληρώνει» τα αργά πόδια των μεγάλων σε ηλικία παικτών της στην αμυντική λειτουργία, όμως καταφέρνει να ελέγξει τον ρυθμό στους αγώνες της και να επιβάλλει το δικό της τέμπο, χωρίς να επιτρέπει στον αντίπαλο να κάνει παιχνίδι.
Τέλος, έχει καταφέρει να γίνει αποτελεσματική. Αυτό είναι και το σπουδαιότερο ζητούμενο σε μία ομάδα. Από την ώρα που όλα τα παραπάνω στοιχεία έχουν συνδυαστεί σωστά, το σύνολο που έχει δημιουργηθεί, αποδεικνύεται εκ του αποτελέσματος ότι πετυχαίνει τον στόχο του, παίρνει τα αποτελέσματα που θέλει και παράλληλα κάνει βήματα μπροστά.
Θα πρέπει, βέβαια, να σταθούμε και στο πρόσωπο που εμφανίζει η ομάδα στους αγώνες της, το οποίο σε κάποιες περιπτώσεις δεν ήταν το καλύτερο δυνατό.
Και θα πρέπει να σταθούμε σε αυτό, κυρίως σε ό,τι έχει να κάνει με τις εμφανίσεις σε ατομικό επίπεδο.
Για παράδειγμα, ακόμη δεν έχουμε δει τον περσινό καλό Λάνγκφορντ, ούτε τον Ζήση που είδαμε όταν επέστρεψε στην ΑΕΚ για να κλείσει την καριέρα του.
Από αυτά που βλέπουμε, η ΑΕΚ δίνει μεγαλύτερη βαρύτητα στην περιφέρεια παρά στις θέσεις των ψηλών. Γι’ αυτό κιόλας έχει φορτώσει τις θέσεις «1» έως «3» με παίκτες διαφοράς, διότι οι περιφερειακοί είναι αυτοί που συνεισφέρουν περισσότερο στο παιχνίδι της Βασίλισσας.
Θα πρέπει να κρίνουμε τους παίκτες και με βάση την εικόνα τους στο παρκέ, και με βάση τον ρόλο που τους έχει δοθεί από τον Ηλία Παπαθεοδώρου μέσα στην ομάδα.
Έτσι λοιπόν, Ζήσης και Λάνγκφορντ βρίσκονται μακριά από τον καλό τους εαυτό, έχοντας βέβαια κάποιες εκλάμψεις και καλές στιγμές. Και οι δύο σε καμία περίπτωση δεν θυμίζουν τους περσινούς εαυτούς τους.
Ενδεχομένως ρόλο σε αυτό παίζει και η έλλειψη ρυθμού που παρατηρείται, μιας και η εφετινή σεζόν δείχνει ότι αποτελεί παγίδα για αρκετούς παίκτες αλλά και ομάδες. Οι συνεχείς διακοπές των αγώνων, ο κορωνοϊός και οι αλλαγές που σημειώθηκαν στο καλεντάρι μείωσαν τους αγώνες και προσέθεσαν παραπάνω ημέρες ξεκούρασης από όσες χρειάζονται πραγματικά οι παίκτες.
Ο συνδυασμός όλων αυτών δεν δίνει τη δυνατότητα σε κάποιους παίκτες να πάρουν αγωνιστικά λεπτά και να βρουν ρυθμό μέσα από τα ματς. Ίσως εκεί να βρίσκεται και ο λόγος που δεν έχουμε δει έως τώρα τον Λάνγκφορντ να ανεβάζει στροφές, κάτι που φάνηκε και στην εκκίνηση της περσινής σεζόν, όπου ο Αμερικανός αρχισκόρερ άργησε να πάρει μπρος...
Από την άλλη πλευρά, βλέπουμε παίκτες να έχουν βγει μπροστά και με την απόδοσή τους να δικαιώνουν τον ερχομό τους στην ομάδα. Λοτζέσκι και Μορέιρα είναι δύο χαρακτηριστικές περιπτώσεις παικτών οι οποίοι αποκτήθηκαν το καλοκαίρι και έως τώρα κάνουν την διαφορά για την Βασίλισσα.
Στο πλευρό τους, οι Γκίκας και Γιάνκοβιτς δίνουν πολύτιμες λύσεις σε επίθεση και άμυνα, ενώ συνεισφέρουν σε συγκεκριμένους τομείς και οι Κατσίβελης, Ροκγαβόπουλος, Χρυσικόπουλος και Σλότερ.
Μπορεί το θέαμα να μην είναι το δυνατό σημείο αυτής της ομάδας, είναι όμως η ουσία και αυτό είναι το σημαντικότερο, ειδικά όταν μιλάμε για ομάδα με υψηλούς στόχους.
Το επόμενο διάστημα με τους αγώνες πρωταθλήματος και τους συνεχείς εκτός έδρας αγώνες για την Ευρώπη θα φανεί η δουλειά που έγινε το τελευταίο διάστημα και πώς η ομάδα διαχειρίστηκε το κενό που προέκυψε στο αγωνιστικό πρόγραμμα.
Μαζί με τις προσθήκες που θα γίνουν το επόμενο διάστημα, περιμένουμε μία ΑΕΚ πιο δυνατή και με λιγότερα σκαμπανεβάσματα.
Kommentare