Τον Μανόλο και τα μάτια μας

Γράφει ο Νίκος Λαζαρόπουλος

Επιτέλους γέλασε λίγο τον χειλάκι του ΑΕΚτζή στην χθεσινή κρίσιμη αναμέτρηση στο Χαριλάου. Οι προσδοκίες και οι απαιτήσεις είναι πάρα πολλές από όλους και αυτό οφείλουν να το αντιληφθούν άπαντες στο κιτρινόμαυρο στρατόπεδο.

Επικό κοουτσάρισμα Χιμένεθ

Στο άκουσμα της αρχικής σύνθεσης πολλοί βιάστηκαν να κατακρίνουν τον Ισπανό τεχνικό για την απόφαση να αφήσει τα βαριά χαρτιά της ΑΕΚ στον πάγκο (Μάνταλος, Λιβάγια. Ολιβέιρα, Τάνκοβιτς), όμως αυτό μπορεί να δικαιολογηθεί ως ένα βαθμό, αφού στόχος του Μανόλο ήταν να κλειδώσει τον Άρη.

Αντιλαμβανόμενος τις αδυναμίες της Ένωσης στον ανασταλτικό τομέα "έριξε" μπροστά από τα σέντερ μπακ τον Σιμόες να "παίζει ξύλο" και λίγο πιο μπροστά του τους Γαλανόπουλο και Κρίστιτσιτς. Στο αμυντικό σκέλος επικεντρώθηκαν και τα δύο εξτρέμ και αυτός για μένα ήταν ο λόγος που βραχυκύκλωσε ο Άρης.

Ο Μανόλο γνωρίζοντας πως ο Λιβάγια δεν καλύπτει χώρους στα μετόπισθεν, τοποθετεί στα αριστερά το νεαρό Μαχαίρα για να ντουμπλάρει τον Λόπεζ. Το ίδιο συμβαίνει και στα δεξιά με τον Γκαρσία ο οποίος βοηθάει τον Μπακάκη. Έτσι όταν η ΑΕΚ αμύνεται στο κέντρο υπάρχει πληθώρα παικτών (πέντε παίκτες) και ο Άρης δεν βρίσκει διαδρόμους να απειλήσει την εστία του Αθανασιάδη.

Επομένως ο κόουτς της ΑΕΚ διάβασε τον αγώνα και παρέταξε την ομάδα με σύστημα 4-3-3 κάνοντας το αναμενόμενο. ΕΠΑΙΞΑΝ ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ. Σε αυτόν πιστώνεται η αλλαγή ψυχολογίας και η ταυτότητα που η ομάδα δείχνει πως αποκτά μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Μπορεί να υπάρχουν "μουρμούρες" σχετικά με τον τρόπο που αγωνίζεται η ΑΕΚ με Μανόλο στον πάγκο, όμως το σίγουρο είναι πως η ομάδα είναι αρκετά συμπαγής, οι παίκτες δίνουν το 100% των δυνατοτήτων τους και το κυριότερο πως προσαρμόζει το σύστημα ανάλογα με τις συνθήκες του κάθε αγώνα.

Πιστεύω πως αυτός είναι ο προπονητής που θα οδηγήσει την ΑΕΚ πάλι σε επιτυχίες μέσα στο σπίτι της την ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ, καθώς πρόκειται για έναν επαγγελματία, παθιασμένο, δουλευταρά, ψυχολόγο και ΑΕΚτζή (όπως ο ίδιος τόνισε σε χθεσινές δηλώσεις του).

Τρομερός Λάτσι

Ακόμα και όταν ο Νεντελτσεάρου αποχώρησε με μυϊκό πρόβλημα από το γήπεδο, η ΑΕΚ δεν αποπροσανατολίστηκε. Ήταν 100% επικεντρωμένη στο στόχο της. Ο Λάτσι στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων και ανταποκρίθηκε στις απαιτήσεις του αγώνα, παρόλο που δεν είχε παιχνίδια στα πόδια του. Ήταν πολύ καλός με την μπάλα στα πόδια, δεν είχε άγχος και μαζί με τον Σβάρνα αποτέλεσε ένα αξιόπιστο δίδυμο στα μετόπισθεν, εξουδετερώνοντας τον όποιο κίνδυνο πήγαινε να δημιουργηθεί.

Γκαρσία από άλλον πλανήτη

Και τι να γράψουμε για το τούρμπο της ΑΕΚ; Κάλυπτε όλη τη δεξιά πτέρυγα του γηπέδου προσφέροντας πολλές βοήθειες στον Μπακάκη, ενώ στο ένας εναντίον ενός ήταν φωτιά. Φυσικά τα στημένα που εκτελεί, είτε φάουλ, είτε κόρνερ θυμίζουν σε μεγάλο βαθμό πέναλτι, αφού όποτε τα εκτελεί δημιουργείται άμεσος κίνδυνος για την αντίπαλη εστία. Το απέδειξε και χθες, όπου μ' έναν κεραυνό σκότωσε τον γκολκίπερ του Άρη, ο οποίος δεν πρόλαβε καν να το δει.

Από τις ταράτσες στα μικρόφωνα

Άφησα αυτό για το τέλος, καθώς πρόκειται για ένα θέμα που χρήζει άμεσης αντιμετώπισης. Σε όλους τους ραδιοφωνικούς σταθμούς χθες καθ' όλη την διάρκεια του αγώνα ακούγονταν χυδαίες ύβρεις από φίλους του Άρη, σαν να τους είχε κανείς δίπλα του, αφού ο ήχος δεν απομονωνόταν. Δεν γνωρίζω που βρίσκονταν οι συγκεκριμένοι οπαδοί, δεν γνωρίζω αν ήταν μέσα στο γήπεδο, όμως όταν ένας πατέρας θα κάτσει με το παιδί του να ακούσει τον αγώνα και μαζί με τον σπίκερ θα ακούει και όλες αυτές τις χυδαιότητες, τότε μπορεί κάλλιστα να τις ενστερνιστεί, θεωρώντας τες φυσιολογικές και αναμενόμενες. Ας αναλογιστούν όλοι τις ευθύνες τους...